Laatste ademzucht
De wind aait langs mijn gezicht
terwijl ik bovenop de berg sta.
Weliswaar in pyjama, maar het geeft niet,
ik verlang naar een eeuwigdurende slaap.
Voetje voor voetje schuifel ik naar de rand
om nog even van het uitzicht te genieten.
Ik houd mijn adem in, mijn laatste adem,
die ik zal vrijlaten op mijn weg naar beneden.
Ik wil voelen wat een vogel voelt,
meegenomen worden door de wind.
En terwijl ik mijn laatste adem wegzucht,
stort mijn lichaam neer op de grijze keien.
Nooit zal ik nog jouw armen om me heen kunnen voelen.
20-07-06
Auteur: Jutta | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 juli 2006 | ||
Thema's: |