PatriciaM.: | Zondag, juli 30, 2006 22:43 |
je had reactie gegeven op mijn gedichten..(niet dat dat er veel zijn maar dat komt nog wel). toen ik naar jouwn gedichten ging kijken zag ik dit gedicht.ik heb hetzelfde gevoel alleen dan bij mijn vader. kan niets goed doen in zijn ogen en alles is altijd mijn schult. maar probeer er gewoon het beste er van te maken, ben zoveel als mogelijk van huis weg, en probeer ruzie te vermijden.is het beste wat je kunt doen denk ik. denk maar zo,er zijn nog genoeg mensen die wel van je houde |
|
Hans Winter: | Vrijdag, juli 21, 2006 14:25 |
dans je, vergeet de kijkers die je voor je wilde winnen, wijd je toe aan je bewegen, pas dan kunnen zij die met je meebeleven. groei je in de ogen van je moeder op, wees evenmin voor haar volmaakt, wat zou zij aan je toe kunnen voegen, geef haar aan waar zij kan raken aan je levensverhaal. groetje, hans |
|
sunset: | Vrijdag, juli 21, 2006 13:58 |
Het eeuwige altijd weerkerende generatieconflict (en hier overduidelijk generatiegevecht). Misschien is met elkaar proberen te praten (en vooral naar elkaar proberen te luisteren) middels een familiescheidsrechter nog een mogelijkheid. Liefs en succes, sunset |
|
flowers: | Vrijdag, juli 21, 2006 13:52 |
heel verdrietig en herkenbaar gedicht sterkte!! liefsx |
|
fran92: | Vrijdag, juli 21, 2006 12:15 |
droefig verlangend geschreven!.. liefs en warme knuffel fran92 |
|
Auteur: Gewoonsilz_ | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 juli 2006 | ||
Thema's: |