Zie je de weerspiegeling van mijn gezicht in het ijs
Mijn handen die jouw aanraken, jouw strelen
Zie je mezelf in het bevroren ijs, hetzelfde gezicht
Alleen de ene lachend, en de andere vol tranen
Ik kijk naar je, probeer jouw te zijn, jouw gezicht
Het masker van de mijne af te rukken, weg te gooien
Me echte ik te zijn, me gevoelens te laten zien
Laten zien aan de buitenwereld, dat ik echt ben
Zie de tranen in je gezicht, in het bevroren ijs
Me haar nat tegen het voorhoofd geplakt, huilend
Voel mijn gezicht, geen tranen, geen nat haar
Bevroren door een lach op me gezicht, enkel schijn
Wil het zo graag, dat die lach van mij echt is, echt!
Maar weet dat het schijn is, dat het gezicht
In het bevroren ijs, mijn echte gezicht is, geen masker
Dat ik diep in mij, mij zo verschrikkelijk klote voel
*Uitdaging van Joyce, bevroren ijs*