ik vraag me af
wanneer ik het kan vergeten
achter me neeleggen en er nooit meer aan denken
het nis z'n akkelige pijn
waarom moest ik daar op dat moment zijn
waarom pakte je mijn
zonder redenen had je mijn
alleen om je eigen verlangen
het maakte je niks uit wat ik voelde
ik heb gehuild en geschreeuwd en nee gezegt
maar nee wou jij niet horen
je liet je helemaal gaan
ik voelde me zo klein
ik had niks meer in te brengen
je was zo veel sterker als mijn
je ging gerust je gang
op die momenten ging ik dood van de pijn
en ik wilde er gewoon weg er niet meer zijn