Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Oud
Daar sta je dan
oud en versleten.
De tijd wil vergeten
dat je nog leven kan.
Eens was je jong
voor weinig bevreesd
ruimdenkend van geest
en heel rap van tong.
Je botten worden broos
en al je ledematen stijf.
Je voelt je in je stramme lijf
bij tijd en wijlen hulpeloos.
Je ogen in je spiegelbeeld
zie je naar rimpels staren.
Het volume van je haren
lijkt door twee gedeeld.
Vlekken op je huid
je tanden in een kom
je dove oren vragen om
een beetje meer geluid.
Je verbale techniek
heeft minder vermogen.
Je verkondigt opgetogen
toch ongezouten kritiek.
De glans eens gegeven
is wat matter geworden.
Als bladeren verdorden
de jaren die bleven.
Dan ben je waar
oud en versleten.
De tijd zal vergeten
maar eens was je daar.
Reacties op dit gedicht
siena vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Reiger
:
Woensdag, juli 05, 2006 07:48
Erg mooi neergezet....
Over dit gedicht
Auteur:
siena
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
04 juli 2006
Thema's:
[Leven]