Zwarte rugzak.
In me zwarte rugzak zitten gebroken dromen..
Een paar euro zullen me door deze week helpen..
Hier in de schaduw ben ik veilig..
Ben ik vrij.. Ik weet nergens anders heen te gaan..
Maar ik kan hier niet blijven, ik hoor hier niet..
2 maanden zijn voorbij en het word koud..
Ik weet dat ik niet verdwaald ben, ik ben gewoon alleen.
Ik zal niet huilen en ik zal niet opgeven..
Terug gaan kan nu niet meer..
In me zwarte rugzak zitten gebroken dromen..
Een paar euro zullen me door deze week helpen..
Hier in de schaduw ben ik veilig..
Ben ik vrij.. Ik weet nergens anders heen te gaan..
Maar ik kan hier niet blijven, ik hoor hier niet..
2 maanden zijn voorbij en het word koud..
Ik weet dat ik niet verdwaald ben, ik ben gewoon alleen.
Ik zal niet huilen en ik zal niet opgeven..
Terug gaan kan nu niet meer..
In me zwarte rugzak zitten gebroken dromen..
Reacties op dit gedicht
| because: | Zondag, juni 25, 2006 20:16 |
| Mooi verwoord, als je alle stukjes nog maar hebt, zullen misschien de tijd en een potje lijm ze weer tot een geheel maken, blijf zoals je zegt doorgaan en niet opgeven, maar maak nieuwe dromen! sterkte, liefs en xxx because |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 5terrenst0f | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||