hoe is het ineens zo gekomen
in twee dagen weg mijn dromen
dinsdag bracht je nog je spullen
nu lig ik op bed te brullen
je zegt hier in tilburg niet te kunnen wennen
maar je hebt ook nog geen mensen hier leren kennen
waarom ben je terug gegaan
en waarom doe je mij dit aan
jij zit in den haag ik hier
jij hebt daar weer plezier
ik zit hier weer aleen te wezen
je hebt nog niet eens mijn mail gelezen
waarom doe je mij dit aan
moet ik je dan maar laten gaan
in de schuur staan nu al jou spullen
begon te huilen als ik keek naar die prullen
ik moet wachten op een antwoord van jou
maar weet je dan niet dat ik van je hou
vrijdag zie ik je pas weer
tot dan doet mijn hart heel zeer
om van de onzekerheid nog maar te zwijgen
zal ik hem nog terug krijgen
ieder mens heeft recht op zekerheid
waarom krijg ik dan niet deze genegenheid