Heel lang geleden hier heel ver vandaan,
Woonde een meisje, Noreth was haar naam.
Het was al bijna kerst, dat duurde niet meer lang.
Maar voor één ding was Noreth best wel bang.
Stel je voor dat ze kerst eens overslaan!
En zomaar met Carnaval verder gaan!
Ze ging naar haar vader, en vroeg vol belang
Of ze dit jaar ook kerst vierde, zoals al zolang.
Vader moest lachen en vroeg serieus:
"ben je daar bang voor, heus?"
Noreth vond het stom hoe vader deed,
Dus ging ze naar moeder, misschien dat die het weet.
Dus vroeg ze het weer.
Aan moeder deze keer.
Die bleef stil, en zei toen opeens.
Dat ze het nooit zouden overslaan "heb maar geen vrees".
"Waarom weet je dat zo zeker?" Vroeg Noreth toen.
"nou..." Zei moeder. "Het is een feest, daar kan je niks aan doen.
Noreth vond dat antwoord ook niet genoeg.
Dus ging ze naar oma, de zoveelste keer dat ze het vroeg.
Oma antwoorde snel en meteen,
Dat het elk jaar was, en dat niet alleen...
Heel lang geleden werd er een jongen geboren.
En dát vieren we met kerst, je zal nooit iets anders horen.
Pas nu was Noreth overtuigd van het feit.
Dat kerstmis voor eeuwig was, gewoon áltijd!!