Ik loop langs de kade,
Ik weet niet meer wat ik doe.
Waarom voel ik me zo eenzaam,
Waarom voel ik me zo moe.
Ik moet steeds weer verder.
Mijn leven is nog lang niet om.
Ik probeer vrolijk te zijn.
Al weet ik zelf eigenlijk niet waarom.
veel verdriet en veel ellende
Niemand die in de pauze bij me wil staan.
Iedereen die me pest.
Ik voel me zo verschrikkelijk eenzaam.
Wat heb ik gedaan,
Dat iedereen me zo haat
Dat ze zo vervelend doen
Zelfs als ik aardig tegen ze praat.
Mijn vader , moeder , broertje,
En de kinderen uit de klas.
En ja, zelfs ook de juffen,
Doen alsof ik er niet bij pas.
Is er geen plaats voor mensen
Die anders zijn als de rest.
Was er maar iemand.
Die me niet iedere dag pest.
Populair en hip doen,
Dat is gewoon niks voor mij.
Maar eens komt er iemand die aardig doet,
Zelfs tegen mij.
Maar ik wacht al zo lang
Jaar na jaar.
Was er maar EEN persoon, die zei:
Wij horen bij elkaar.
Iedere dag hoop ik,
Dat er iemand is die naar mij zal smachten,
Maar misschien woont die wel in Afrika,
En ondertussen kan ik alleen maar wachten……….