(plezierig van je stuk) een pirouette levensdraai en dan vliegen naar de zon zonder vleugels die smelten zouden en wat dan nog – we zouden elkaar vangen
Missen was al die tijd zonde geweest tegen beter weten in verlies je toch slapeloze nachten en natte kussenslopen we hadden beiden verstandig moeten zijn maar wijsheid was verdwenen in de woorden
Vergeten hoe we even waren, splitsten we tranen – als ik er aan dacht, maar niet meer. Niet meer dan toen en ik zie je nog in de ruiten van de trein waar ik toen in had moeten zitten
Je schrijft geweldig, hoe vaak heb ik dat ondertussen al gezegd?
Liever iemand die weinig schrijft met zulke kwaliteit,
dan iemand die 5 gedichten per dag schrijft waar geen gevoel o.i.d. in zit.