Voor mama:
Ik dwaal in het rond,
ik kruip op de grond.
Sta even stil,
tot ik weer verder wil.
Zie het verdriet,
dat ik achter liet.
Ook toen je me verbood,
het voelde zwaar als lood.
Ik ging me eigen gang,
het maakte je bang.
Mam ik hou van je is wat ik zei,
je bent een kei.
Wil je niet meer kwijt,
wil dat je me bevrijd.
Laat het toch gaan,
zodat we voort bestaan.
Wil je vertellen dat ik je mag,
maar zeg gedag.
Ga naar een eigen huis,
zo stil als een muis.
De deur achter me dicht getrokken,
tranen lopen over me wangen.
Loop op me sokken,
in een blik gevangen.
Wil je bevrijden,
voor je strijden.
Mam ik hou van jou,
denk ik terwijl het touw,
Een lus krijgt,
en het me bevrijd.
Mam ik hou van jou,
nu ik me handen vouw.
Lekker uithuil,
in deze kuil.
Vol emoties zit ik hier,
de deur op een kier.
Iedereen kijkt naar mij,
maar ik ben vrij.
Zit hier achter een doek,
verdiept in een boek.
Die gaat over liefde,
over mijn ma.
Mensen die bedriegde,
waar ik nu voor sta.
Ik blijf staan,
stil en machteloos.
Ik wil gaan,
na een poos.
Allebei een eigen weg,
totdat je me zegt.
Ik wil dat je voor me vecht,
het naast je ner legt.
Ik kan het niet,
dat je het niet ziet.
Het doet pijn,
voel het venijn.
Die schuil gaat achter die blik,
denk niet dat ik het pik.
Dat je verdrietig bent,
en hij je gevoelens krenkt.
Ik wil je blijven beschermen,
me over je ontfermen.
Mam ik hou van je,
het is te.
Ik ga maar door,
zonder dat ik mezelf stoor.
Letters worden zinnen,
ik moet opnieuw beginnen.
Het boek is alweer uit,
en het gezegde luid.
Wat geschreven wordt dat staat,
het is te laat.
Voelt je bedreigd,
zodat je zwijgt.
Voel je blij,
je bent vrij.
Mam ik hou van je.