noem me maar idioot
Noem me maar idioot
Het maakt me niet meer uit
Mijn plannen staan vast
Zo ga ik alleen nog meer achteruit
Er moet toch meer uit het leven te halen zijn
Dan alleen dit
Ik vertrek vandaag, ik moet gaan
Ik moet uit die put waar ik in zit
Waarom zegt mijn verstand altijd iets anders
Dan wat mijn hart van binnen voelt
Gewoon de rust, dat terug moet komen
Dat is mijn eerste doel
Op dit moment is mijn leven een puzzel
Ik heb gevoelens die ik niet kan verbergen
Ik heb zoveel onbeantwoorde vragen
Die ik telkens moet opbergen
Ik interpreteer mijn gedachten nu anders
Voor het eerst zie ik de weg die voor me ligt
Maar telkens als ik bij het einde kom
Dan sla ik compleet dicht
Het maakt me niet meer uit
Mijn plannen staan vast
Zo ga ik alleen nog meer achteruit
Er moet toch meer uit het leven te halen zijn
Dan alleen dit
Ik vertrek vandaag, ik moet gaan
Ik moet uit die put waar ik in zit
Waarom zegt mijn verstand altijd iets anders
Dan wat mijn hart van binnen voelt
Gewoon de rust, dat terug moet komen
Dat is mijn eerste doel
Op dit moment is mijn leven een puzzel
Ik heb gevoelens die ik niet kan verbergen
Ik heb zoveel onbeantwoorde vragen
Die ik telkens moet opbergen
Ik interpreteer mijn gedachten nu anders
Voor het eerst zie ik de weg die voor me ligt
Maar telkens als ik bij het einde kom
Dan sla ik compleet dicht
Reacties op dit gedicht
| My_own_destiny: | Zondag, juni 04, 2006 17:51 |
| Heel mooi, maar niet weggaan ok? er zijn vast mensen waarvoor je wilt blijven, toch? Kusje | |
| MayadeBij*: | Zondag, juni 04, 2006 17:19 |
| Klinkt heel menselijk hoor, althans, voor mij in ieder geval zeer herkenbaar ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: stuiver | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||