Dansend in de zon
Met een lachend gezicht
Zo vrolijk en spontaan
Haar toekomst als een mooi uitzicht
Springend de wereld in
Geen tranen over haar wang
Wat kon haar nu nog tegen zitten?
Niets maakte haar nog bang
Althans, dat leek..
Totdat..
Op een dag
Haar wereld ineens omsloeg
Steeds meer dingen waar ze aan dacht
Nu het meisje wat pijn met haar mee droeg
Niemand wist wat er aan de hand was
Ze leefde steeds meer alleen
Afwezig
Soms, alsof ze van de wereld verdween
Maar niemand wist iets van haar
Ze hield haar mond gesloten
Voor altijd
Dat had ze van nu af aan besloten
Zo leefde ze nog even door
Zonder wat te zeggen
Vragende blikken en gezichten
Zonder ook maar íéts uit te leggen
Daarna vloog ze naar de hemel
Terug kwam ze niet
Ze was nooit écht gelukkig geweest
Totdat.. ze deze wereld verliet