ja maikel, dit gedicht is wel voor jou.
omdat je me niet geloven wou.
jij was niet het onderwerp van dat gedicht.
het was echt niet naar jou gericht.
het klopt, je hebt achterlijke opmerkingen gemaakt.
en mij ook daarmee niet geraakt.
en ja, je hebt met dingen gesmeten.
alleen heb ik daar wel mee gezeten.
ik wilde het voelen, de pijn.
maar dat mocht niet zo zijn.
je had naast me gegooid
en maakt alleen maar meer rotzooi.
ik wou dat je mij raakte,
dat je mij aan het huilen maakte.
ik wou dat je mij bewusteloos sloeg,
en dan weg liep met een apatische 'doeg'.
maar je durfde niet, je had er het lef niet voor.
toen je de deur dicht sloeg
liep ik maar gewoon door.
het is misschien maf,
maar jij was, en misschien bent, echt iemand waar ik om gaf.
(in mijn volgend gedicht geef ik uitleg over mijn bezarre denkwijze, waarom ik waarde hecht als iemand mij corrigeerd, wanneer ik iets fout heb gedaan, de ander heb gekwetst)