Het is weer zo’n wegmaaiende dag
waar geen voet de wrijving vindt
die zijn verlangen stilt.
Slechts in de mist van de avond
vinden dromen rust
wanneer ze zwijgend met de sterren
vallen met gedachten, teveel daarvan
waar geen bestemming voor is gevonden.
Ik rijg ze samen
vorm ze tot letters van bestaansrecht
in woorden van thuiskomen.
lachebekje1988: | Woensdag, mei 24, 2006 10:16 |
Puur genieten! liefs, |
|
sunset: | Woensdag, mei 24, 2006 09:45 |
Ik las en lees je graag. Weer echt genoten van jouw schrijverij. Liefs, sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, mei 24, 2006 00:45 |
Mooi Annemieke |
|
Bieke: | Woensdag, mei 24, 2006 00:17 |
Vind dit een prachtig gedicht ik reeg ze net ook aan elkaar Liefs Bieke, |
|
Fri..: | Woensdag, mei 24, 2006 00:11 |
Ik word saai met reageren maar ik wilde je toch zeggen; heerlijk dit te lezen. Ik blijf lezen. Liefs, |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2006 | ||
Thema's: |