alles wat ik wil...
is alleen maar een beetje liefde.
Iemand die me in zijn armen neemt als ik kapot ga van verdriet.
Hij is er wel maar hij doe t niet.
Hij heeft bordeline is vastgesteld,
dat verklaard een hoop.
Maar die armen om me heen die kan ik niet missen.
Ik blijf maaar gissen en gissen...
Wat kan ik doen?
Ik geef hem een zoen, even is ie lief en dan...
komt het weer ,de eindeloose ruzie om niks waarvan ik alle schuld krijg, komt allemaal door dat bordeline zeggen ze.
Maar wat moet ik doen in tijden van pijn en verdriet ?
Want meer dan af en toe wat liefde als hij t aankan heb ik niet.