Ik denk aan jou, de hele dag,
je weet wel dat ik je erg graag mag.
Zo ver weg, maar toch dichtbij,
je woont niet hier, niet dicht bij mij.
Een computer houdt ons van elkaar,
want ik zit hier en jij zit daar.
Was het maar zo dat ik je kan nemen in mijn armen,
zodat we beide onze harten kunnen verwarmen.
Ik verklaar je de liefde al snel,
maar je trekt meteen aan de bel.
Er is teveel afstand en verschil,
je weet het niet zeker, lijkt een beetje kil.
We hebben het leuk samen en veel plezier,
mijn liefste meissie, was je maar hier.
Ik kan je zeggen dat ik je mis, elke dag,
zoveel denk ik aan je, dat ik je mag.
Een grote afstand, een groot verschil,
ook al is de liefde pril,
dat maakt me soms niet blij,
want jij woont niet hier, niet dicht bij mij.
Wanneer komt de dag, dat we elkaar ontmoeten,
de dag dat we elkaar in het echt kunnen begroeten.
Nu al lijkt alles zo vertrouwd,
we hebben via de msn al zoveel opgebouwd.
Wel raar dat alles zo verloopt,
hierop had ik nooit gehoopt.
Maar er is iets, dat maakt mij niet blij,
jij woont niet hier, in huis bij mij .....