waarom doet het zo'n pijn?
waarom kan ik niet gewoon mezelf zijn?
ik wil niet altijd met een masker lopen...
ik wil ook eens kunnen zeggen ik ben 'open'
'open' over mijn gevoelens net als anderen
maar dit zal nooit veranderen
het liefste zou ik mijn polsen doorsnijden
maar ik kan het niet, ik moet dit idee ontwijken
ik zal heel veel mensen pijn doen hiermee
maar weet iemand een beter idee??
ik kan er niet over praten
mijn gedachte zit vol met gaten
gaten van leegte omdat ik iets mis
ik weet niet precies wat het is
ik heb misschien een idee
maar wie helpt mij hiermee?
hoe kan ik over mijn gevoelens praten?
ik heb het nog steeds niet in de gate
ik kwets mensen omdat als die vragen wat er is
ik zeg dat er niks is
waarom doet dit zo'n pijn?
en waarom is pijn niet fijn?