Ik kijk naar mezelf in de spiegel.
Ik luister naar mijn eigen zenuwachtige giegel.
Kan mijn draai niet vinden, hoe ik het ook probeer.
Ben bang om iemand te vertrouwen.
Maar heb toch echt iemand nodig om op te bouwen.
Het heeft zoveel kanten, dit eenzame gevoel.
Weet zelf niet eens wat ik bedoel.
Vraag me af wat het is wat ik wil en of dat mogelijk is.
Kan het niet plaatsen dit grote gemis.
Misschien is het niet te veel wat ik verwacht.
Is alleen anders dan ik dacht.