daar ben je weer,
het lijkt als niets,
maar er is een muur,
een barriëre tussen ons.
je denkt dat je me kent,
met mijn gebreken en geluk,
maar voelen doe je niet,
het geluk wat ik zo koester.
ik geef je groot gelijk,
je hebt het zo bij het rechte eind,
wordt gelukkig en leef lang,
vergeet me snel, mijn hart doet pijn.
je bent mijn onmogelijke droom,
de fantasie die al tijden met me speelt,
dat het uitkomt is onmogelijk,
als een onmogelijke liefde.
Je praat met me,
je lacht met me,
we hebben zoveel gemeen,
alleen is er een ander.
laat het niet zo zijn,
dat ik je geen geluk gun,
ga heen en wees gelukkig,
alleen vergeet niet je "biggest fan"
Ik zal je nooit vergeten,
hoe graag ik het ook wil,
het is over, en voorbij,
ik zoek wel verder.