vraag me niet..

Vraag me niet..
waarom die verdriet?
Er is meer dan de vrolijkheid die jij om je heen ziet..

Vraag me niet..
Waar is die vrolijke lach gebleven?
Meer dan mezelf kan ik je niet geven..

Vraag me niet..
van waar zo stil?
Je luistert toch niet naar me,,of ik nou fluister of gil..
Vraag me niet..
Zal je nou niet alles anders willen?
Ik leef elke dag,, op mijn manier..

Vraag me niet..
Waarom maak je het niet wat leuker voor jezelf?
Niet iedere dag brengt vreugde en plezier..

Vraag me niet..
Wist je dat er meer is,, dan triest en bang zijn?
Er is ook het stille verdriet,,en de pijn..

Vraag me niet..
Hoe kan ik je helpen?
Terwijl ik zelf niet weet wat er is..

Vraag me niet..
Hoe ik verder wil leven..met al dat verdriet..
Soms met een lach,,
Maar voorlopig even niet..

Geschreven door

lind0o-14

Reacties op dit gedicht

lind0o-14 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

w/e:	Dinsdag, mei 02, 2006 18:56
erg herkenbaar en mooi geschreven.. soms wou ik dak met dit gedicht op mn voorhoofd geplakt rond kon lopen:P

mendiej:	Dinsdag, april 11, 2006 16:08
dit is nu al m`n .. 4e reactie gloof ik.. 3e vandaag.. maar.. kvin m mooi.. maar dat wis je al.. want .. khad m al gelezne natuurlijk.. maar.. dat dus.. hil goed liefJ!.. kusjes

Over dit gedicht

Auteur: lind0o-14
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 09 april 2006
Thema's: [Verdriet] [Leven]