Zwarte schimmen snellen voorbij
gestamp van hoeven
zand wordt opgeworpen
gesnuif weerklinkt.
Zwarte manen
wapperend in de wind
De zon werpt haar stralen
op de zwarte ruggen.
Vrij van zorgen,
vrij van pijn
galloperen de
wilde paarden voorbij.
Ik wou dat ik 1 van hen was,
zo vrij.
Na nog een laatste blik,
keer ik terug naar mijn eigen leven,
waar niets meer overeind staat.