Stekje...
Ooit wil ik een stekje,
een plaats in het bos,
een romantisch plekje
omringd door korstmos.
In een heel klein huisje
het is er niet groot
een romantisch kluisje
mooi als een kleinood.
Ik noem je sneeuwklokje
jij, lief elfje mijn,
warm als een wolvlokje,
zal mijn liefde zijn.
Slapen op het schelfje
onder een schaapsvacht
wij beiden, lief elfje,
uitrusten vannacht.
Jij danst hier je dansje
met de elfjes klein
heb ik wel een kansje,
mag ik er bij zijn?
In 'n transparant kleedje,
'k zie je naakte dij,
vleugeltjes, een beetje,
bedekken je zij.
Op een houten bankje
wacht ik daar op jou
en nuttig een drankje
van de ochtenddauw.
Te saam naar ons stekje,
wandelen we weer
naar ons liefdesplekje,
'k verlaat je nooit meer.
(23.01.2006)