Daar zit ik weer
precies zo als een week gelee
zelfde plek, zelfde mensen
behalve jij, die mist in mijn coupé
Een week alweer
was ik zo verstijfd van schrik
je stortte ineens in
viel voor me, op de grond
En alles wat ik kon
was luiteren naar het tellen van anderen
bij het reanimeren van je hart
ik zat daar maar, stil en verward
Ik voelde wat echte machteloosheid is
Niks kon ik voor je doen
alleen maar hopen
dat je blijven leven zou
ik kende je niet en toch
is het dat ik je mis
in mijn coupé
(01-12-2005)