23 september is de dag,
die ik niet vergeten mag.
Ik had jou pet in het water,
maar het kwam niet verder dan praten.
Tot er een feest aan kwam.
Het was het feest van me leven,
Wat er toen gebeurde was niet na te beleven.
Het was moeilijk,
om met je af te spreken.
In het bos
Of in een bushokje.
Allebei in de kou,
die kou zouden we nooit weer kunnen beleven.
Het ging goed tot..
Een moment dat we niet zagen aan komen.
Verdriet en pijn.
Wie niet te helpen zijn.
Het enige
Is het vergeten..
En nooit meer nabeleven ...