Zomaar wat klaprozen
in conclaaf met wat bitter kruid
de eerste ingrediënten tot
een smakelijk opdienen.Een zuchtje wind
leidend tot een serenade
van gedachten, uitwaaierend
tot een bosje ijsbloemen
in kant gezet.
De tijd gedeeld tot atoom
krakende takjes in een mond-
stille winter het hart
van een onderhuids gestelde vraag:
Waarheen de wilgentenen wijzen?
Dirk Hermans: | Vrijdag, maart 17, 2006 21:55 |
supermooi groetjes Dirk |
|
Mathilde: | Vrijdag, maart 17, 2006 21:11 |
zeer mooie poëzie. hier houd ik van. liefs, mathilde |
|
Raira (Ria): | Vrijdag, maart 17, 2006 08:55 |
hier kom ik steeds weer met een glimlach weg prachtig weer liefs Ria |
|
Jutta: | Vrijdag, maart 17, 2006 00:24 |
Heel mooi! Liefs, Jutta |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2006 | ||
Thema's: |