vuur loeit door de lijven |
|
uren knalden al champagne flessen vol met schuldgevoel vuur loeit door de lijven drank mist nooit zijn doel het dooft onlust en verstilt de vragen brengt het knagen tot een vage rust leven is te dragen als de nacht wordt aangemaand meer daglicht toe te laten het geweten wordt gesust ga de duisternis maar haten omdat licht te donker wordt het goede heeft niet in de gaten dat zij langzaam wordt vermoord geef het prille groen aan bomen groei de takken weer in knop zorg dat de bloemen kleuren pakken fluit nu eindelijk de vogels uit het slop wil melker 13/03/2006 |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2006 | ||
Thema's: |