De sleutel tot het geluk
gevonden in een hoek.
Waarmee ik verder ga
en de reden zoek.
Naar het gevoel van liefde
zoals die altijd staat omschreven.
Door de tijd, de jaren heen
van voor de plaats waarin wij leven.
Eenmaal daar zal ik leren
dat wij mensen hier op aarde
niet meer dan een speeltje zijn,
geen nut en ook geen waarde.
Maar voor de tijd, zolang het duurt,
loop ik hier vrolijk rond.
Met in mijn achterhoofd de gedachte:
"Straks ben ik één, één met de grond."