De littekens worden dieper
Het worden krassen in mijn jeugd
Ze branden in mijn huid
Wat zie je er weer slecht uit
Ik schrik als ik je zie
Zo zielig en hulpeloos
Ik voel geen pijn en geen verdriet
Ik ben niet eens meer boos
Vreemd hoe alles wennen kan
Zelfs de ogen van de man
De man die al jarenlang je vader is
De ogen vragen om vergiffenis
De krassen worden dieper
De littekens vergroot
De gevoelens zijn verdoofd
Ik ben niet eens meer kwaad om wat je had beloofd
Geschreven op: 21-12-05, maar ik wilde hem toch nog even insturen.