Zo jong
Elke dag weer lachen, nooit geen zorgen
Een verhaaltje voor het slapen gaan naar morgen
Nog steeds bang voor donder en bliksem stormen
En achter je glimlach, zit een groot hart verborgen..
…Maar plots verdwijnt al die humor
Want wat als je op je 10e al overlijd aan een hersentumor!
..Weg kans op een mooie toekomst
Want je weet toch al wat je tegemoet komt
..Weg is de kans iets te worden of iets te zijn
Soms gaat je leven voorbij als een sneltrein
..Weg is het leven wat je nog niet had volbracht
Enkel nog een lege stoel in je oude klas…
Geef zo’n ziekte dan op zijn minst aan een bejaarde
Maar niet aan iemand met zijn voeten nog half in de aarde,
Niet aan iemand met bloemkool tussen zijn oren
Niet aan iemand die nog maar net is geboren…
En niet aan iemand die nog 110 % recht heeft op een eerlijk leven!
Dat kan niet,mag niet, zou mijn arm voor durven geven!
Ik weet het antwoord niet, maar ben zeker niet dom
Ik vraag mij nog steeds af waarom?
Waarom is het altijd de verkeerde die het overkomt
Ik bedoel, hij was nog zo jong…
(...dit is een waargebeurd verhaal, hoorde het van een vriendin van me, moest er echt wat mee doen ;) Jesse David van der Molen, rust zacht jongen.. )