Mijn rode pen.
Dit wordt het 16e gedicht
dat ik met deze pen schrijf.
Maar helaas m'n pen is bijna leeg,
dus koop ik een nieuwe, misschien wel 5.
Nog even en dan is het over
dan is het met hem gedaan.
in de vuilnisbak ermee,
voor hem de tijd om weg te gaan.
Waarheen? Dat weet ik niet.
Naar de "pennenhemel" heel misschien.
Dan kan hij daar zijn broers en zusjes
of misschien zijn pa en ma weer zien.
Ach ja het werd ook tijd.
Z'n hoofdje was gekneusd, z'n armpje eraf.
Dáár kan hij weer lachen.
Dáár is ie beter af.
Ik geef 'm nog een kleine kans
om dit gedichtje af te maken.
Daarna zal de "pennengod"
zorgzaam over hem gaan waken.
Maar tot mijn spijt,
moet ik hem zeggen.
Dat het over is
en dat ik 'm neer ga leggen.
Want het is over...
het is over en uit.
Het is tijd voor jou
dat jij je ogen sluit.
Rust in vrede lieve pen.
Dit gedicht is geschreven met mijn rode pen op vrijdag 11 April 1997.
Het was het laatste gedicht dat via die pen uit mijn handen kwam.