Nooit meer wordt jij weer zoals toen
zo lief en klein maar zonder echt kind te zijn
te slim en bijdehand om tegen te zeggen meisje
nooit meer doe ik met jou zoals toen
Als ik naar je kijk flits het door mijn hoofd
zoals ik je zag rennen en bewegen door de tuin
hoe je een zweefduik nam in het water met een grote plons
als ik aan je denk dan bonkt het in mijn hoofd
In mijn hart voel ik zoveel houden van
maar ik kan niets doen , mijn handen en voeten gebonden
ik ben er bijna nooit om je eens stevig vast te houden
in mijn hart omhels ik je met mijn armen
Nu zie ik je zitten daar zo stil op bank
getekend door miserie , getroffen door het zwaarste lot
ik help je waar ik kan maar ik kan je niet genezen
en als jij er niet meer bent , dan pas ga ik kapot
Nu pas zie ik je zitten , precies zoals je bent
met je gevoel van eenzaamheid en je verdriet over niet meer kunnen
jij bent degene die het meeste lijd maar je laat je niet kennen kleine meid
jij bent het die iedere dag vecht om je te behouden
jij bent het die doorzet en het ziek zijn ziet om te overwinnen
maar jij bent het die het niet weet waar je straks gaat komen en of daar nog plaats is om 's nachts te dromen
jij bent het die ons hier achterlaat al zouden we zo willen ruilen om jou bij de rest te houden
jij bent het waar we altijd aan denken iedere dag opnieuw en keer op keer
hopelijk zien we elkaar boven dan weer
Mark