Waarom ik ,
Je leek zo aardig,
Zo lief en onschuldig,
Nu weet ik, dat je dat niet meer bent,
Ik vond je leuk, ik liet je je gang gaan
Nu weet ik dat ik dat niet had moeten doen.
Je wist mijn zwakke plekke, we kende elkaar ook al zo lang,
Ik had het echt nooit van jou verwacht, toch heb je het gedaan
Vorig jaar, de ergste dag van mn leven ,
Je haalde me op van school, met je scooter,
Je stopte bij een steeg,
Je begon met te zeggen dat je van me hield, en dat ik zo leuk was,
Mijn zwakke plekken.
Je vroeg of je me mocht pakken, ik zei nee,
Toen ontdekte ik een jou die ik nog niet kende,
Je werd boos, en begon te slaan, ik sloeg terug.
Had ik niet moeten doen,
Je hield me heel stevig vast,
En belde je vrienden. NEE! dacht ik
Je broek zakte op de grond,
In mezelf ging ik heel langzaam weg, dood
Tranen, binnenin,
Klaar.
Je vrienden kwamen het nog even rustig overdoen,
Toen sloeg ik, had ik niet moeten doen.
Ze begonnen te dreigen, en ik ging.
Had ik niet moeten doen, toch gedaan
Ik voelde me verschrikkelijk, en ging aan drugs,
Ik was mezelf niet meer.
Toen vroeg me moeder wat er aan de hand was ‘niks,,’
M’n beste vriend, jij, nooit gedacht.
Toen was ik een hele week weg,
Me ouders waren na 2 uur al aan het zoeken, maar me niet gevonden.
Uiteindelijk heeft HIJ me gevonden, en weggebracht.
Ik haat hem. Waar hij, waarom niet m’n vader,
Nu, een jaar later, ben jij weg. Ver weg bij mij.
Mijn leven begint weer te komen , ik ben een heel jaar weggeweest.
Jongens kan ik niet meer vertrouwen, wel eentje, de liefste