ik tast in het duister
ik wil zien
maar het kan niet...
het doet pijn aan mijn ogen
ik loop doelloos rond
hopend op een sprankeltje licht
op zoek naar hoop
hoop voor deze wereld
maar er is geen licht
geen hoop
geen gelach....
nooit meer
niet voor mij
ik ga zitten
een zwarte traan rold over mijn wang
herrinneringen aan hoe het was
spoelen weg over mijn wangen...
herrinneringen aan blijdschap
om nooit meer terug te zien
ik wil hier weg
het duister verstikt mij
ik krijg geen lucht
maar ga niet dood
hoe graag ik het ook wil
totdat
dat ene moment
ook al is het maar zo klein
ik zag licht
dat licht was jij
mijn hoop
mijn licht
mijn liefde