Erelid
Een traan op jouw wang,
Maar mijn verdriet.
Een treurig couplet,
In mijn levenslied.
Een kras in mijn arm,
Maar jij voelt de pijn.
Geen oase,
In mijn woestijn.
Een breuk in mijn hart,
Die jij heelt.
Geen pijn alleen,
Maar tussen ons gedeeld.
Een diepe liefde,
Aangewakkerd door jou.
Jij bent mijn man,
En ik ben jouw vrouw.
Mijn ziel,
Alleen jouw bezit.
In de club genaamd mijn leven,
Ben jij het erelid.
Maar mijn verdriet.
Een treurig couplet,
In mijn levenslied.
Een kras in mijn arm,
Maar jij voelt de pijn.
Geen oase,
In mijn woestijn.
Een breuk in mijn hart,
Die jij heelt.
Geen pijn alleen,
Maar tussen ons gedeeld.
Een diepe liefde,
Aangewakkerd door jou.
Jij bent mijn man,
En ik ben jouw vrouw.
Mijn ziel,
Alleen jouw bezit.
In de club genaamd mijn leven,
Ben jij het erelid.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Maximeee | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2006 | ||
| Thema's: | ||