Ik zit te staren naar mijn beeldscherm,
jouw naam staat in de lijst.
Je wilt me niet meer spreken,
er is niets wat daarop wijst.
Juist jij, die mij altijd voorhield:
Gerard kijk niet om in haat,
Juist jij bent nu degene,
die mij voorgoed verlaat.
Ik zie het aan je zinnen,
dit is de echte Ria niet
Je houd je goed, terwijl ik weet,
ook jij hebt veel verdriet.
Ik zou je willen helpen
want ik weet het je hebt pijn
maar omdat ik niet bij je mag
kan ik er niet voor je zijn.
Ik zit te staren naar mijn beeldscherm,
mijn gedachten dwalen af
naar de tijd dat wij gelukkig waren
het leven is een straf.
Nooit meer pruumke, piesmuis, Bobje,
hoe kon je dat vergeten
Ik vraag me af of je gelukkig bent
Ooit hoop ik het te weten.
Je bent nu weg, en ik ga slapen
morgen weer een nieuwe dag
waarop je misschien tot inkeer komt
en ik weer met je praten mag.