Rode ogen van het huilen,
Eenzaam blijven en verschuilen.
Ik wil niet doorgaan, waarom mag ik niet?
Waarom moet ik blijven, waarom kan ik niet?
De woorden die je zegt, zal ik nooit vergeten.
Doorslikken zal ik doen, tot ik niet meer ben bezeten.
Bezeten van pijn, haat en verdriet.
Van de reden die niemand begrijpt en ziet.
Dit was een stukje van mij, en stukje van me leven.
Een stukje pijn, wat ik MIJN kinderen nooit zal geven.
-- Xivius --