nog even..,
en dan is 't al weer zes jaar geleden
dat je 't niet meer aan kon
die ziekte,dit leven,
de uitweg vond
nog even..,
en dan is die datum er weer
voel nu 't missen al
wat doet me dat toch zeer
al is 't dan mischien zo lang gelden
en weet ik..,
je hebt gelden..,
onder deze ziekte,deze pijn
toch mis ik je..,
wil ik zo onwijs graag bij je zijn
nog even..,
en dan..,
ben je al zes jaar weg
weg van mij..,
deze wereld
enkel foto's..,
van de goeie tijden met jou
die pop van jou..,
jij bent niet meer die vrouw
van ik zoveel hou
jij bent..,
die foto's,die pop...
jij bent er niet meer
als zes jaar lang
dat besef ik me keer op keer
die stilte,
die leegte..,
de foto's en die pop kunnen..,
me dat niet opvullen
enkel jou aanwezigheid
hoevaak moet ik nog zeggen..,
dat ik je mis..,
't doet pijn
hoevaak moet ik nog zeggen..,
hoe graag ik bij je wil zijn
nog even..,
en dan ben je zes jaar..,
zes jaar weg van ons
van je dierbaren..,
je geliefd (mijn opa..!!,dat nou zonder jou zit)
ik dacht altijd..,
wie er nog nog truut..,
om 't verlies van zij oma of opa..,
die stelt zicht aan
maar nu die datum weer dicht bij komt
en ik elke dag nog besef
hoeveel of ik je mis
weet ik dat ik 't fout had
dat 't gevoel echt is
nog even..,
mischien ben ik 't dan vergeten
Auteur: *pekeltje* | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
Thema's: |