Het duister sluit me in, verblind door
eenzaamheid. minuten lijken wel eeuwen.
Het gevoel dat ik er alleen voor sta knaagt
aan me. Ik hoor alleen mezelf schreeuwen.
Gedachten shieten door m'n hoofd. Overal
waar ik kijk zie ik je gezicht.
Proberend jouw blik te vangen, toch bang dat je
me ziet. Je ogen geven zuiver licht.
Hopend op een glimlach, wachtend in het donker.
Vresend dat je me alleen achterlaat.
Kleuren verschijnen weer, je geeft me nog één
blik, voordat je voor eeuwig weggaat...