Don Gallo: | Maandag, maart 13, 2006 15:41 |
idd hoe herkenbaar. Maar je weet wat er fout kan gaan hier, dus dat voordeel heb je. dikke x |
|
Sile: | Donderdag, januari 19, 2006 15:03 |
Blijf dwalen tot je het juiste pad weer vindt. Liefs Sile |
|
powderfinger: | Woensdag, januari 18, 2006 23:53 |
.hoe dwaas een keus ook kan overkomen blijf je altijd die andere weg in gedachten houden zonder hem ooit bereden te hebben . |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 18, 2006 16:25 |
heheheh eens een voorkeur altijd een dwaling | |
Reiger: | Woensdag, januari 18, 2006 12:47 |
Herkenbaar....prachtig beschreven! | |
zotte mie: | Woensdag, januari 18, 2006 11:35 |
misschien zijn het wel de mensen die 't meest verdwalen die op t einde van de rit het beste alle wegen kennen... mooi gedicht, heel herkenbaar... groetjes xxx |
|
sunset: | Woensdag, januari 18, 2006 11:02 |
Omdat wij mensen nu eenmaal geen ezels zijn. Al is het wel zo dat wij moeten leren en niet altijd dezelfde fout mogen maken willen wij groeien. Treffend verwoord. Liefs, sunset |
|