daag me uit laat me eens denken
over iets anders dan mijn leed
fictie voor jou voor mij de waarheid
schrijf van me af zoals dat heet
daag me eens uit jou gevoel te voelen
want er is meer dan alleen ik
kan soms moeilijk aan iets anders denken
maar wil niet dat ik er in stik
mijn hart zegt mij wat ik ga schrijven
maar er is nog zoveel meer
leef nu te vaak in mijn verleden
was het maar fictie voor een keer.
mamsiemomo: | Dinsdag, januari 17, 2006 00:36 |
Okay lief mumsie... ik daag je uit...... eeeeeh ff denken... Laat je gevoel eens gaan bij ..... geurende kleuren..... Liefs, Mo | |
ana (stacia): | Zondag, januari 15, 2006 23:32 |
Ik daag je niet uit. Je slotzin geeft me aan dat er genoeg pijn zit. Misschien vindt die ooit vrijheid, en wie weet via schrijven. Het is je gegund. Veel liefs ana |
|
hiljaa: | Zondag, januari 15, 2006 19:35 |
mooi verwoord! een leven bestaat nu eenmaal niet zonder problemen hé knufliefs--hiljaa-- |
|
darkside: | Zondag, januari 15, 2006 18:39 |
weer prachtig geschreven mums had ook liever gezien dat het fictie was geweest maar zoals ik al zei heb ik veel bewondering voor je hoe je er mee omgaat en aan de ene kant heel triest maar aan de andere kant toch mooi dat er zo iets als het verleden bestaat anders had je haar nooit op zo nmooie manier als jij dat doet kunnen herdenken prachtig veel liefs dikke kus darkside |
|
Jan van Dord: | Zondag, januari 15, 2006 18:36 |
er zijn legio dingen om over te schrijven. Jan |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, januari 15, 2006 15:55 |
schrijf gewoon wat bij je opkomt, wat je bezig houdt.. wij lezen wel... sterkte, namasté, Anneke |
|
L.Bert: | Zondag, januari 15, 2006 15:19 |
Ik daag je uit om te schrijven over de timmerman die op zijn duim slaat; de kapper die zijn klant in zijn oor knipt; de moeder die haar vinger haast amputeert bij groente snijden; de man zoals ik die eindelijk eens voetbalt en zijn pols breekt...er is meer, je vroeg er om! | |
switi lobi: | Zondag, januari 15, 2006 15:03 |
Ik ben op een gegeven moment geïnspireerd geraakt door mijn grote vriendin, de natuur...zij heeft mij van het begin af aan al zoveel troost geboden dat veel gedichten als vanzelf daarover naar buiten komen. Maar ik had mijn engelenkind ook beloofd (twee dagen na de begrafenis) om met wijd open ogen naar de wereld te kijken...voor ons samen. Sindsdien zie ik meer dan ooit en ik zag al heel veel. Jij vindt je weg wel lieverd, zeker weten. Dikke kus, liefsliefs, switi lobi |
|
loeders: | Zondag, januari 15, 2006 14:33 |
Lieve Mums Ik wilde ook voor jou dat het fictie zou zijn, maar helaas is de werkelijkheid anders.Maar het is zoals je hart je zelf in geeft schrijf het van je af dat doet je goed. Weet dat er veel mensen je steunen en aan jou denken. Veel liefs loeders dikke kus |
|
_Zonneschijn_: | Zondag, januari 15, 2006 14:32 |
Alles van je af blijven schrijven was het maar fictie voor jou weet niet wat er gebeurt is maar als je zo schtijft is het iets verschrikkelijks had dus ook graag fictie zien staan! Liefs en mijn genegenheid! |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2006 | ||
Thema's: |