De Weg van het Leven
Daar loop je dan…..
Op de weg van het leven
Met mensen om je heen die om je geven
Ondanks deze mensen om je heen
Ben je in diepste wezen
altijd alleen
Daar loop je dan…..
Met wat bagage ging je het leven in
In eerste instantie met wat tegenzin
Gingen je ogen voor de wereld open
En begon je de weg van het leven
te belopen
Daar loop je dan…
Als mens vorm gekregen
Tot aan de horizon ontelbare levenswegen
Van anderen kun je veel leren
Maar een ander leven
is niet te imiteren
Daar loop je dan….
Met je hoofd vol menselijke zorgen
Meestal over de onzekerheid van morgen
Want als bewust wezen weet je het meest
Dat er nog nooit iemand op de dag
van morgen is geweest
Daar loop je dan….
Stel je vragen over het begin
het doel, het nut en de zin
Niemand kan je daar een grondig antwoord op geven
De weg van het leven zal je zelf moeten beleven
Het is geen kwestie van verliezen of winnen
Maar eerder van leren beminnen
Daar loop je dan….
Alleen en samen
In een grote wereld met zovele namen
Ben je omringd met vele naamlozen
Die net als jij niet voor het leven
of de dood kozen
Daar loop je dan….
Ben je te geforceerd zoekende naar geluk
Achter alle struiken en bomen
Dan trap je juist vaak de knopjes stuk
Die nog tot wonderbaarlijke bloei
hadden kunnen komen
Daar loop je dan….
Als getuige van je eigen en andermans bestaan
Denk je na over de dingen die zijn geweest en komen gaan
Heb je veel vragen over het ‘hoe’ en ‘waarom’
En voelt het leven soms als vissen in een kom
Daar loop je dan….
Als het gevolg van de chemie in je brein
Of misschien wel bezielt door een heilige geest
Het gaat om het ervaren ‘zijn’
Dat kun jezelf het meest
Daar loop je dan….
Soms fit en soms bezweet
Soms met en soms zonder
Als je maar niet vergeet
Dat je getuige bent van een wonder
Een wonder dat LEVEN heet!
Martijn PP (1999)