Hoe fout kan je zijn,
hij heeft al een vriendin.
Toch maakte het me niet uit,
ik vind het eigenlijk best fijn.

Vrienden vinden hem zo niet cool,
Een drugsgebruiker dat zien zij.
Die mensen, kunnen niet zien
Wat ik voor zo`n jongen voel.

Ik durf het nog steeds niet te vertellen,
Dat ik op die ene val.Want
mensen denken dan al snel,
Dat die joint ook voor mij moet tellen.

Alleen die joint,
Het is eigenlijk helemaal niet erg.Zoveel
mensen gebruiken het,
Do you get my point!?

Als we naast elkaar staan,Met
de ruggen tegen elkaar.
Dat is zo`n verboden moment,
Wetend niet verder te mogen gaan.

Alleen soms een hand vast,
Of met de benen tegen elkaar,
Zo zitten we in de klas.
De anderen erbij, tis een last!

We kwamen op het idee,
Om eens af te spreken.
Toen ging het al gelijk mis,
Wij alleen, wij twee.

Een half uur lang,
Stonden wij bij school.
Die was toch dicht,
Voor anderen waren wij niet bang.

Wij lieten ons helemaal gaan,
Op die koude dag,
Elkaar warm houden,
Door dicht tegen elkaar aan staan.

In onze ogen speelde fantasie,
Of die uitkomt,
Dat het ooit zover komt,
Ik weet het nie`.

Maar die aantrekkingskracht,
Die tussen ons is ontstaan,
Wordt steeds groter,
Bij mij elke dag en nacht.

Is dit nou echt verkeerd?
Elkaar liefhebben,
Of is het iets,
wat eigenlijk niets deert.

Eigenlijk is het verstopt,
Wat ik voor hem voel.
Dat is toch niet goed?
Dat je dat gevoel opkropt?

Hoe dan ook,
Op een dag komt het uit,
Iemand die het zag,
iemand die het rook.

Maar tot die tijd,
Kijken waar het schip strand,
Nog even geheim,
Nou ja, zo zij `t.

Wie weet "mag" het op een dag,
Word het normaal gezien.
"wij horen bij elkaar!",
Wordt door ons geroepen met een lach.