Starend uit het raam ,
kijkend naar de maan ,
voel ik op m'n wang een traan
denkend aan want jij mij hebt aangedaan.
handen gleden over m'n lichaam
ik wou het uitroepen ,
Blijf met je handen van m'n lichaam
maar er kwam geen klank uit men mond
Ik zat daar starend uit het raam
vol met schrik te hopen ,
hopen dat het snel voorbij zou gaan
maar niets was minder waar
Ik trok weg en jij begon opnieuw
niet wetend wat te doen ,
zat ik te wachten op de eindhalte
pas na 25 minuten was het eindelijk gedaan
Jij hebt je plezier gehad ,
en ik zit hier nu met verdriet
verdriet om wat jij hebt gedaan
en kwaadheid die ik kwijtgeraak op de foute manier
als ik je weerzag paar maanden nadien
begon het weer opnieuw
als ik je nu nog is tegenkom wees
er dan maar zeker van dat je er niet
zo gemakkelijk vanaf komt hoor
want ik zit nu nog steeds met een schuldgevoel
omdat ik toen je er zat niks heb gedaan.