Luisterend naar de stilte,
kijkend naar niets,
wat er met me aan de hand is;
weet ik niet.
Hopeloos bewandel ik de storm van mijn leven;
maar makkelijk is het niet.
Gedachten laten stromen,
herinneringen laten gaan.
De toekomst laten passeren...
een ster begon te stralen;
in mijn leven van duisternis.
luisterend naar de stilte,
kijkend naar niets,
maar voelend van jou warmte.
waarom mogen we niets weten van mekanders bestaan?
want als ze jou kwetsen,raken ze mij eens zo hard.
want jij bent de persoon
die me nau ligt aan het hart...