2005.
Het jaar 2005 is voorbij gegaan.
De Tijdgeest heeft ook hier z,n werk gedaan.
Maar even komt hij tot bezinning.
Dan slaat hij alles op in z,n herinnering.

Voor sommigen was 2005 bewogen.
Soms waren er dingen gebeurd,
Die er niet om logen.

We zullen ze niet noemen.
Want anders komt bij velen.
Het verdriet weer opdoemen.

Laat het verdriet maar snel verdwijnen.
Verdwijnen in de zee van het verleden.
Laat het met de stroming meegaan.
Om zo plaats te maken voor het heden.

Maar de goede momenten,
Hebben we opgeborgen.
Al waren er dat voor sommigen niet zoveel.
We bewaren ze voor de nieuwe morgen.
En als we daaraan denken,
Dan worden we sentimenteel.

We gaan met een glimlach,
Naar het nieuwe jaar.
Dan begint de Tijdgeest weer van voor af aan.
Uren dagen maanden jaren
De Tijdgeest komt nooit tot bedaren.
Verlangend kijken we uit naar de mooie dingen.
Of soms een verzoenend gebaar.
Want al die dingen,
Zijn voor ons zo onmisbaar.
j.r.