Grote blauw kijkers, kijken mij aan
ik voe een rilling door mijn lichaam gaan
het bloed stroomt in snelheid door mijn lichaam
evenlater ik moet gaan
jij staat zwaaien voor de raam
Ik voel de tranen over mijn wangen glijden
ik moet deze gedachten vermijden
het liefste wil ik elke dag bij jou zijn
dan voel ik me weer vrolijk en dat is fijn
Ik ga je vreselijk missen in deze dagen
de pijn en verdriet is vaak niet te verdragen
Wanneer komt de tijd dat ik elke dag langs je wakker wordt
of is het nog allemaal veel te kort.
Toch zijn we er beide aan toe
maar dat gedonder met je werk is zo'n gedoe
Nog even volhouden spreek je me telkens toe
maar van al dat wachten, het maakt me zo moe
Wie weet komt die dag toch wel heel snel
ik hoop het, ik denk van wel