Optellen
Het heeft soms
iets oedipaals
als ik haar tepel
in mijn mond neem
zo zou het
kunnen lijken
voor een
nieuwsgierig buitenstaander
maar ik verzeker u
dat mijn gedachten
nimmer in die
richting zullen dwalen
nee hooguit dwaal ik
met mijn mond
naar haar heiligdom
en proef ik haar
ieder plekje wordt verkend
als voorbode van
de uiteindelijke
eenwording
twee mensen
één liefde
voor elkaar
zo wordt een oude
optelsom ontkracht
één plus één
wordt en blijft
één
iets oedipaals
als ik haar tepel
in mijn mond neem
zo zou het
kunnen lijken
voor een
nieuwsgierig buitenstaander
maar ik verzeker u
dat mijn gedachten
nimmer in die
richting zullen dwalen
nee hooguit dwaal ik
met mijn mond
naar haar heiligdom
en proef ik haar
ieder plekje wordt verkend
als voorbode van
de uiteindelijke
eenwording
twee mensen
één liefde
voor elkaar
zo wordt een oude
optelsom ontkracht
één plus één
wordt en blijft
één
Reacties op dit gedicht
| marcelrobert43: | Zondag, december 11, 2005 20:44 |
| rechtstaan? | |
| Jacktherabbit: | Zondag, december 11, 2005 20:28 |
| Waarom ik zo graag wou rijmen , wel ik doe het toch jij niet ... . Verhalen vertellen kan ik ook . Maak zelf maar dat uw zinnen recht staan . Ook zonde | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcelrobert43 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2005 | ||
| Thema's: | ||