Ik heb de woorden teruggevonden
waarmee ik rust kan spreken
mijn handen schenken warmte
en voeden mijn gevoel met meer
dan slechts de verwarring die ik erken
Ik verschool me in de stilte
die harten breken deed en vond
alles wat ik nimmer zei doch sprak
de stem van mijn innerlijk mij tegen
om slechts eenmaal mijzelf te tonen
Hier sta ik dan, met opgeheven hoofd
de storm trotserend die verwoesten zal
maar niet mij, niet ik
Mijn ogen vragen je te luisteren onderwijl
mijn hand je troost en ik eindelijk spreken zal
Peter van der Linden: | Maandag, november 28, 2005 23:43 |
Heel mooi geschreven! Graag gelezen. Knuf, Peter. |
|
Rien de Heer: | Maandag, november 28, 2005 20:41 |
Complimenten voor dit hele mooie gedicht.... Groetjes, Rien. |
|
L.Bert: | Maandag, november 28, 2005 20:34 |
Een heerlijk diepgaand gedicht. Een heerlijke dichter! | |
semara : | Maandag, november 28, 2005 20:18 |
kop omhoog, neus in de lucht laat stormen maar waaien die stillen vanzelf weer! ;-) knuffie semara |
|
Mathilde: | Maandag, november 28, 2005 19:28 |
weemoedig en hoopvol tegelijk. het is dat wat ik zoek in een gedicht vandaag. knuf, mathilde |
|
*zwarte schaduw*: | Maandag, november 28, 2005 18:09 |
gewoonweg super..kijk al uit naar je gedichtje voor morgen. kusje zwarte schaduw |
|
libel: | Maandag, november 28, 2005 13:24 |
Idd prachtig... Liefs, lia |
|
m@rcel: | Maandag, november 28, 2005 13:17 |
heel mooi geschreven prachtig Knuff/liefs m@rcel |
|
Elze: | Maandag, november 28, 2005 13:02 |
echt mooi,,,ik zie licht in dit gedicht laifs..elze |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2005 | ||
Thema's: |