Papa,
Ik heb zoveel vragen, zoveel vragen waar geen antwoorden op komen.
Ik heb pijn in men hart, waarom ben je hier niet?
Hoe kan je ons zoiets aandoen. T’ doet zoveel pijn.
Zoveel pijn dat mijn leven ook in duigen valt.
Je denkt dat ik het snap, Is het geld dan zoveel belangrijker?
Je hebt geen idee hoe pijn je me doet!
Elke dag denk ik aan jou, waar zou hij zijn, hoe maakt die het.
Maar denk jij wel aan mij? Is het dan nodig dat ik aan je denk?
Want hoe meer ik dat doe hoe pijnlijker!
Al een geluk heb ik ons mama nog!
Die is er wanneer ik pijn heb, verdrietig ben!
Ik wou dat jij dat ook kon of tenminste wilt.
Ik hoop dat je gaat beseffen hoe een geweldige vrouw en kinderen je kwijt bent!
Je kinderen groeien, Maar ik groei precies uit je hart.
De jaren gaan voorbij, waarin heel wat gaat gebeuren!
En dan moet ik inzien dat je er niet zult zijn!
Je dochter Stefanie Wegner